Bouwen zonder installaties deel 3: daglicht
Stimuleren versus simuleren
Deel 3 in een reeks artikelen over bouwen zonder installaties. Hier kun je deel 1 en deel 2 vinden.
Laatst was ik in een verzorgingshuis waar men mij vol trots de vernieuwde woonkamer liet zien. Een dynamisch verlichtingssysteem bootste de cyclus van natuurlijk daglicht na. De bewoners werden er een stuk actiever van!
Ja, dat klopt, maar waarom zijn de ramen dan zo klein? En waarom zorg je er niet voor dat deze mensen elke dag even naar buiten gaan? We compenseren de minimale zorg en de fouten in slechte gebouwen met dure, energieslurpende techniek. Dit terwijl daglicht elke dag gratis voorhanden is.
Daglicht en het menselijk lichaam
Bijna de hele dag zitten we binnen. Dit begint al ’s ochtends onderweg in de auto of trein en daarna brengen we het grootste deel van de dag door in een gebouw met zeer neutraal kunstlicht. We krijgen simpelweg niet veel mee van het daglicht en het natuurlijke verloop van de dag, terwijl ons lichaam een natuurlijke behoefte heeft aan de hoge lichtniveaus en de wisselende daglichtdynamiek. Wij reageren sterk op dat daglicht en er is een ongeëvenaarde afstemming met onze dagelijkse biologische processen.
Ons lichaam doorloopt een natuurlijke cyclus van 24 uur, de ‘circadiaanse’ cyclus, en daarin maakt het lichaam verschillende stoffen aan als reactie op daglicht. Stoffen die op bepaalde momenten zorgen voor een piek in concentratie, coördinatie, reactievermogen, fysieke kracht en uiteindelijk ook weer voor ontspanning. Vooral het blauwe licht is hierin zeer bepalend; het geeft die kickstart in de ochtend, waar we wakker en geconcentreerd van worden. Vanaf ’s middags worden juist onze coördinatie en het reactievermogen beter en aan het einde van de middag zijn we fysiek op ons sterkst. Als er weinig blauw licht is, ’s avonds en ’s nachts, zorgt melatonine in ons lichaam ervoor dat we weer ontspannen en goed in slaap kunnen vallen.
Bioritme niet verstoren, maar benutten
Niet zo gek dus, dat slaapproblemen direct worden gekoppeld aan het vele kijken op de blauwige schermen van onze smartphones en tablets, ook tot laat in de avond. Verstoring van de natuurlijke cyclus kan al gauw leiden tot slaap- en stemmingsproblemen en dáármee tot depressies.
Terwijl het menselijke bioritme van nature goed functioneert, met de 24-urige cyclus en de verschillende pieken en dalen die bij lichamelijke of geestelijke activiteiten horen. Pieken waar we prima gebruik van kunnen maken voor verschillende soorten werkzaamheden.
Helaas zien we in de praktijk juist het tegenovergestelde. Licht wordt bewust ingezet om mensen weer alert te krijgen en hiermee wordt het natuurlijke ritme verstoord. Er wordt trots gebruikgemaakt van dynamische lichtsystemen die met blauw licht concentratie kunnen sturen. Op scholen worden in klaslokalen diverse kleuren licht ingeschakeld, volgens het principe: ‘Meer concentratie nodig? Dan maken we het licht even wat blauwer’.
Dit is natuurlijk te gek voor woorden. We kunnen juist gebruik maken van dat natuurlijke ritme en daar verschillende activiteiten op afstemmen. Laat kinderen op school ’s ochtends geconcentreerd denkwerk doen, in de middag precieze werkjes met hun handen, zoals knutselen en tekenen, en sluit de dag af met gymles, wanneer ze fysiek op hun best zijn. Gewoon een kwestie van goed timen.
Daglicht in architectuur is vakmanschap
Het is dus zaak om veel meer gebruik te maken van daglicht. Bijna een eeuw geleden werd het belang van ‘licht, lucht en ruimte’ in gebouwen al ingezien en door nieuwe technieken werd het ook ineens mogelijk om deze principes in te zetten in de praktijk. Duiker bouwde bijvoorbeeld zijn Openluchtschool en twintig jaar later ontwierp Jacobsen de Munkegaard School in Denemarken. Prachtige voorbeelden van goed gebruik van daglicht in een gebouw.
Architecten moeten hun vakmanschap weer gebruiken om daglicht beheerst in gebouwen te krijgen. Voldoende licht om goed te kunnen werken of leren en uitzicht naar buiten, zodat je de omgeving en het wisselde klimaat ervaart. Maar voorkom een te hoge warmtelast, of lichthinder zoals vervelende reflecties op digiborden op school. Architectuur is óók het spelen met licht; het is vakmanschap. We hebben alle bouwkundige middelen voorhanden om een omgeving te scheppen die gezond en comfortabel is, zonder dat er kunstlicht nodig is. Sterker nog, zo’n omgeving is vele malen beter dan de statische binnenklimaten die we onze kinderen en werknemers nu aanbieden.
Architecten die het vak in compleetheid beheersen, kunnen dat spel van afwegingen maken en hiermee voor elke situatie de juiste keuzes maken. Zoeken naar een gezonde balans tussen bouwkundige oplossingen en ondersteuning van techniek.
Bouwen zonder installaties
Veel daglicht en zicht naar buiten dus, gecombineerd met frisse lucht in een dynamische omgeving. Dit soort factoren maakt mensen bewust van wat er zich om hen heen afspeelt en daardoor gelukkiger én gezonder. In het volgende artikel nemen we een aantal gebouwen onder de loep waarin al op een zeer inspirerende, vooruitstrevende manier wordt omgegaan met de natuurlijke elementen en met (of juist zonder!) techniek.
- Auteur
- Aldo Vos, Architect-directeur Broekbakema
- Foto’s
- Daylight House van Takeshi Hosaka, Munkegaard School van Arne Jacobsen
Wilt u meer weten? Wij vertellen u graag meer.
- ir. Aldo Vos
- Architect directeur